یکی میگفت :

دنیا نشون داده که

خوشی به ما نیومده
...
...

حالا میفهمم اون بیچاره چی میگفته...
...

باران که می آید
دلم برایت تنـــــــگ میشود...

راه می افتم
بدون چتر...

من بغــــض میکنم...
و
آسمان گریه...

آی ...

نازنین !!!!

بیا دستم را بگیر...

تپشهای قلبم بی تو ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سرد ، که از نسل زمستانی ام

زرد ، که در خاک پریشانی ام

سهم من از اینهمه دیوار چیست؟
درد ، که در لحظه ویرانی ام

کاش مرا باز بخوانی به شعر
باز که در شعر تو زندانی ام

من غزلم، یک غزل ناتمام
حیف که اینگونه نمیخوانی ام

وقتی که در زدی نفس خانه خسته بود
گردی هزار ساله به رویم نشسته بود

در نیمه های سرد پریشب سفر نمود
مردی که با تو نیمه شبی عهد بسته بود

وقتی که در زدی نشنیدی سکوت را؟
بغض مسیر سبز خیابان شکسته بود

دیر آمدی ! شکسته دلی منتظر به راه
در زیر برف سرد زمان چشم بسته بود...

من...

تمام تکالیف زندگی ام را

در دفتر چشمان تو نوشته ام...

کاش کسی میتوانست بخواند

خطوط مبهم چشمانت را...

بگذار هرچه نمیخواهیم،

بگویند...

بگذار هرچه نمیخواهند ،
 
بگوییم...

 باران که بیاید از دست چترها کاری ساخته نیست

ما اتفاقی هستیم که افتاده ایم...

همین که فهمید

غم دارم

آتش گرفت

به خودت نگیر رفیق

سیگارم را گفتم ...

من اسیر غم و اصلا غم ما نیست تورا

من اسیر غم تو ، رحم چرا نیست تورا؟

مانند هیزم های مصنوعی شومینه 

میـســـــــــــوزم ...

و پایانی ندارم...

درد یعنی همین...

نگاهش را به گلـــهای قرمز قالی دوخته بود
همه نگاه ها به لبهای قرمزش خیره مانده بود
همیشه از دروغ متنفر بود
وحالا داشت به خودش
 دروغ میگفت...
برای آخرین بار سرش را بلند کرد...
 عاقد گفت : برای بار سوم میپرسم ...
آیا وکیلم؟
با حسرت چشمانش را برهم نهاد و
دروغ گفت...

گاهی وقتا

خدا درهارو قفل میندازه...

پنجره هارو می بنده...

چه زیباست فکر کنیم

که بیرون طوفانیه و خدا داره از ما

مراقبت میکنه...

 

دلگیـرم از ایــن قابهـای مضحک بــی روح
لبخندهـای خـشک
احوال پـرسـی هـای معمـولـی
چشــمان من
تصـویـری از جـنس نـگاه تو می خواهـد ../.